Als familieclub staat plezier binnen het Waaslands Triatlon Team centraal. Dat neemt natuurlijk niet weg dat we met toppers in onze club zitten, in alle categorieën. Voor de duidelijkheid, iedere wedstrijd, kort of lang, zwaar of “makkelijk”, is een prestatie op zich, maar sommige prestaties spreken gewoon meer tot de verbeelding dan andere.
Zo hadden we dit weekend een aantal zéér knappe sportieve prestaties, over alle afstanden heen. Laten we beginnen met Ruben. Ruben is al meer dan 15 jaar lid van de club, heeft lang in het competitieteam T3 gezeten, maar als hij aan de start staat, is de kans groot dat er een podium aan vast hangt. Deze goedlachse man, startte afgelopen weekend aan de 1/8e triatlon van Terneuzen. Na een voor hem goeie zwemprestatie, waar hij als 24e uit het water kwam, kon hij aan de inhaalrace beginnen. Met een 5e fietstijd kwam hij al aardig in de buurt van het podium, om dan als kers op de taart de snelste looptijd neer te zetten, waardoor hij met enkele seconden voorsprong op de 2e, als 1e over de finish kwam! Wat een prestatie van Ruben!!!
Dezelfde dag stonden 2 van ons absoluut beste triatleten aan de start van XTerra Belgium. Lukas & Ben, beiden op dit moment ook actief in de 1e divisie van de T3, “genieten” van dit type wedstrijden. In de buurt van de citadel van Namen, konden ze zich geen mooier parcours wensen. Of ze echt van het uitzicht genoten hebben, betwijfelen we, maar dan nog… Na het zwemmen had Lukas zicht op een podiumplaats. Hij kwam meer dan 3 minuten voor de uiteindelijke winnaar uit het water. Jammer genoeg heeft het niet mogen zijn, en strandde Lukas op een prachtige 4e plek. Hij moest 3 echte Xterra toppers voor laten gaan, wat zeker geen schande is.
Dan hebben we Ben nog niet vernoemd natuurlijk, die misschien een beetje in de schaduw van Lukas heeft gesport, maar ook hij zette een knalprestatie neer. Na een 6e zwemtijd zat ook hij mooi op schema om er een topprestatie van te maken. Na een geweldige fietsprestatie, gevolgd door een mooie 10km lopen kwam Ben als 6e over de finish. Als je weet dat op plek 1 Sebastien Carabin staat, gevolg door 2 buitenlandse atleten, dan weet je dat een 4e & 6e plek TOPPRESTATIES ZIJN!
Op zondag was het dan tijd voor de langere afstanden. Paul & Xavier stonden aan de start voor een halve afstand, Passion Fruit, beter gekend als Tuur & Bram gingen hun eerste volledige doen, en “The creator of Passion Fruit”, Tom vertrok in de schaduw van zijn 2 zonen in de kwart in Chantilly.
Paul, ouderdomsdeken van dienst, ging resoluut voor een WK slot in Marbella op de halve afstand. Nadat hij enkele weken geleden in Aix-en-Provence net naast een slot greep, was het dit weekend voor hem een nieuwe kans om dat slot te pakken. Jammer genoeg moest hij de wedstrijd doen met een zware verkoudheid. Om het met zijn woorden te zeggen: “Hoesten, blaffen, snotteren en slijm oprochelen gedurende de hele inspanning.”. Dat dat geen pretje is, moeten we aan niemand uitleggen. Komt er nog bij dat ze met een nieuwe chip moesten sporten, waardoor de tijdsregistratie ook volledig in het 100 is gelopen. Heeft hij zijn slot ja of nee? Op het moment van schrijven, moeten we jullie dat schuldig blijven. MAAR, als je met een zware verkoudheid, 4:44:23 kunt halen op een halve triatlon, dan verdien je sowieso het eeuwige respect van “de wereld”.
Xavier deed dezelfde afstand, op een andere locatie, niet onder de vlag van Ironman. Er waren “mottigere zwemlocaties”, al heeft hij tijdens het zwemmen een boeketje algen voor zijn vriendin geplukt. De lus van 90km fietsen werd vlotjes afgelegd, ondanks de stevige wind, op een kleine 2u24 om na de uiteindelijke halve marathon uit te komen op een mooie 14e plaats van de meer dan 400 deelnemers in een totaaltijd van 4:26:33.
Bram & Tuur deden vandaag een volledige triatlon in Chantilly. Hun eerste full distance, zonder al te veel ervaring op voorhand :). Dat ze getraind waren, dat wisten we al, maar dat ze het er zo goed vanaf gingen brengen, daar had niemand van durven dromen.
Onder het goedkeurende oog van de papa, die later nog ging starten aan kwarttriatlon, vertrokken ze volle goede moed aan het slechtste onderdeel van beiden, namelijk het zwemmen. Na 1u17 kwam Bram uit het water, een 10-tal minuutjes later was zijn broer daar. Even het publiek een beetje opzwepen, en hup de fiets op, voor een 180km durend ritje. In 2 lussen van 90km ging Tuur op zoek naar zijn broer, en na 140km was het zover. Ze werden herenigd, maar bleven op een mooie afstand van elkaar rijden zoals het in een non-drafting wedstrijd moet zijn. Ze zaten beiden mooi vooraan in het pak, en dan durf je als volger wel eens te denken… Gaan ze dit volhouden. En niks was minder waar… Bram stormde naar een personal best op de marathon, die jammer genoeg maar 41km was, in de snelste wedstrijdtijd!!! 3u03 over 41km, wetende dat hij daarvoor al een km of 4 gezwommen had, en als 180km had gefietst. Wooow, petje af!
Tuur had tijdens het lopen wat last van de maag, waardoor hij toch wat trager moest lopen dan zijn broer :). Nu ja, trager… Als je in een volledige triatlon, nog een gemiddelde tijd van 5:13 per kilometer kunt lopen, weet ik niet of je “traag” mag gebruiken. We gaan nog veel moois zien van deze toppers.
De laatste die startte aan de wedstrijd was de maker van vorige 2 beesten. Tom, papa van Bram & Tuur, ging enerzijds mee naar Chantilly om voor zijn zonen te supporteren, anderzijds om zelf toch ook deel te nemen aan de kwart die tijdens het fantastisch sportieve weekend in Chantilly op het programma stond. Met een tijd van 2u36 kwam Tom over de finish.
Aan alle atleten die dit weekend meegedaan hebben aan een wedstrijd: Dikke proficiat. Aan alle atleten die komende weken nog starten: Héél veel succes gewenst, en vooral… Keep on smiling 😉
Comments are closed